Puzzelstukjes vallen op z'n plaats

Ik kwam er op late leeftijd bij toeval achter dat ik een KOPP/KOV volwassene ben. Een vriendin van mij startte zo’n tien jaar geleden haar eigen praktijk als KOPP/KOV-therapeute. Ik wilde uiteraard uit interesse en belangstelling voor haar werk weten wat dat precies was, ik had er nog nooit van gehoord. Ik voelde na diverse gesprekken met haar over dat thema, dat ik ook tot die groep behoorde. Toen we samen mijn persoonlijke geschiedenis eens doornamen, kon ze alleen maar bevestigen dat ik het bij het rechte eind had. Meer weten?: Wie ben jij? - KOPP coaching SuperesseKOPP coaching Superesse

Dat was wel een eyeopener voor mij.

Voorheen was het voor mij niet meer dan gewoon; een klote jeugd gehad, shit happens, en get over it. Ik ben er veel over gaan lezen en er vielen veel puzzelstukjes op zijn plaats. Want ja, ik schaamde mij als kind inderdaad om vriendinnetjes mee naar huis te nemen vanwege de nare kille en onvoorspelbare sfeer. Ik heb als jonge puber ervaren, dat er bij mijn klasgenootjes thuis wel een hartelijke en ontspannen sfeer hing. En ja, mijn vader was alcoholist met het daarbij behorende onberekenbare gedrag.

Volwassenheid

Ook in mijn volwassen leven en als moeder, heb ik veel eigenschappen die hun oorsprong hebben in mijn jeugd. Want ja, vanaf de dag dat ik het ouderlijk huis verliet heb ik de overtuiging dat ik alles alleen moet doen en oplossen en heb ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel ontwikkeld. Alles rationaliseren om je gevoel de baas te blijven, heb ik tot rond mijn vijftigste gedaan. Grenzeloos verliefd worden, 200% overgave, daar ben ik ook altijd goed in geweest.

Ik ben inmiddels zesenzestig jaar en kan met de wijsheid van nu helder zien welk effect dit in mijn volwassenleven heeft gehad. Dat had voor mij wel wat eerder gemogen.