Vrouwen emancipatie

Keuzevrijheid in de jaren '50 voor vrouwen was er nog nauwelijks. Hun levensbestemming lag besloten in het huwelijk en het moederschap. Pas eind jaren 50 werd zij handelingsbekwaam geacht voor de wet, een mijlpaal in de emancipatie, maar er viel voor nog veel meer te strijden.

9/16/20242 min read

jaren 50 gezin aan het avondeten
jaren 50 gezin aan het avondeten

Moederschap en vrouwenrechten

Mijn moeder kreeg drie dochters in de jaren 50 en een nakomertje begin jaren 60. Zij was in de eerste jaren van haar huwelijk voor de wet nog niet eens handelingsbekwaam. Ook was het not done om na de huwelijksvoltrekking te blijven werken. Zie je het voor je? Wat een andere tijden waren dat.

Invloed van tijd en cultuur

Tijdens en na het schrijven van mijn boek 'Was dit het nu allemaal waard?', over de vele wegen die naar het moederschap leiden, dacht ik daar vaak over na. Vrouwenrechten en keuzevrijheid waren destijds nog beperkt, waardoor moederschap grotendeels werd bepaald door de heersende normen. Er bestond voor vrouwen geen keuzevrijheid, het was haar natuurlijke bestemming, haar levensdoel. Toegegeven, het is al bijna zeventig jaar geleden. Maar voor mij, als één van haar dochters, voelt het soms nog verrassend dichtbij.

Emancipatie en werk

Ik denk dat mijn moeder, als daar ruimte voor was geweest, dolgraag had doorgewerkt na haar huwelijk. Maar dat hoorde niet in die tijd en werd zelfs gezien als beledigend voor haar echtgenoot. Een werkende vrouw suggereerde immers dat de man niet in staat was zijn vrouw te onderhouden. Daarbij was het uiteindelijke doel van het huwelijk een gezin te stichten; daar lag het uiteindelijke doel van de vrouw. Volgens de tijdsgeest was dát haar natuurlijke en bijna heilige taak. Gaat heen en vermenigvuldigt u!

Wat als?

Hoe anders zou haar leven zijn verlopen als zij bijvoorbeeld veertig jaar later was geboren. Soms heb ik daar visioenen over, of noem het fantasieën. Ten eerste zou ze hebben doorgeleerd, en ik ben er vrij zeker van dat ze nooit met mijn vader zou zijn getrouwd. Dat betekent dat ik en mijn zussen nooit zouden hebben bestaan. Ik vraag me oprecht af of ze, met de keuzevrijheid die veertig jaar later wél bestond, überhaupt voor kinderen had gekozen. Ik durf dat ten zeerste te betwijfelen.

Lang leve de vrouwenemancipatie

Emancipatie en moederschap: de invloed van tijd en cultuur blijft mij fascineren. Het blijft bijzonder om te beseffen hoe tijd, plaats én emancipatie onze levens en keuzes zo sterk sturen.

Blijf op de hoogte van nieuwe blogs

Schrijf je in, dan mis je niks

Volg mij op de Socials